Een week vol nieuwe indrukken!!!

Namastee,

 

Een week vol nieuwe indrukken en de eerste week rijst goed overleefd!!

 

Zaterdagavond toen we naar het restaurant liepen vroeg mirian of het goed was als we toch zondagmiddag al naar het gastgezin zouden gaan. Uh ja nouja is prima. Duss mijn plannen werden gewijzigd. Ik zou nu zondagmiddag ipv maandag naar het gastgezin gaan. Door de 'super goede werkende wifi' is het niet meer gelukt om zondagmiddag nog even snel foto's te plaatsen. Dankzij de wifi op school, die er alleen is als er stroom is, heb ik 6 foto's kunnen uploaden bij mijn vorige blog. Hopelijk lukt het deze keer wel om er meteen foto's bij te krijgen.

 

Ik zal even uitleggen wie de andere vrijwilligers zijn: Rene is van stichting Maya, voor hun ben ik hier. Mirian is vorig jaar vrijwilligster geweest en is dit keer als helpende hand van Rene hier. De dames, Eva, Soscha en Claudia doen de pabo en verblijven in een ander dorpje. Rozan verblijft in een weeshuis in Pokhara met haar deel ik de hotelkamer. De jongens, Ruud, Maarten en Tijn, studeren Aardrijkskunde en zijn maandag eerst weggegaan om een maand de bergen in te gaan en een tocht uit te zetten. Evelien heeft SGM gestudeerd en werkt nu bij de gemeente Nijmegen, is aan het reizen met haar vriend die paraglyder is, en Evelien doet ook vrijwilligerswerk voor Maya en verblijft ook in een gastgezin in mijn dorpje, voor nog een paar weekjes.

 

Zondag hadden we van half 8 tot half 10 taalles gehad, voor de laatste keer. Om 6.15 stond de wekker want om 7.00 moesten we aanlopen. Voor het hotel stond een man warme broodjes te verkopen, hebbbn maar even snel een kaneelrol gekocht als ontbijt, anders moesten we wachten tot na half 10. Terug bij het hotel nog even snel gedouched, spullen gepakt en even snel gecontact met thuis. Hierna wat gegeten met de jongens, rozan en mirian. En toen de taxi in, eerst rozan afgezet bij haar gastgezin in pokhara en toen door naar het busstation met mirian om onze bus te pakken. Nou er waren nog enkele plekken in de bus. Het is een smal busje met 2 rijen van 2 stoelen, denk ong 24 zitplekken, en met een smal gangpaadje.  Ik paste bijna niet op mijn kleine stoeltje! Dan word er geklaagd over de stoelen in de veolia trein, nou jongens die zitten toch iets ruimer! De bus werd bommetje vol gedouwd!!!! Ook hier is de veolia trein niks bij!! Volgens mij stonden er zelfs mensen op het trappetje om de bus in te komen. Naar ong. 45 minuutjes in de bus kwamen we bij onze 'halte, Naudanda. Hier stond Jyoti, mijn gastmama, ons al op te wachten, samen met oma en haar oudste zoontje. Ze wilde mijn tas dragen dus heb haar de eastpack gegeven die al best zwaar was, haar zoon had hem over genomen en toen vroeg ze om mijn backpack, nou die was bijna even groot als haar! Ze zou zo achterover vallen. We moesten berg af lopen over een keienpad en keientrappetjes. Super goed voor mn knieen dit, en al helemaal met mn te volle backpack(terwijl ik voor mijn gevoel niet eens zo veel bij heb!). Na een wandeling van 30/45 minuten kwamen we bij het huis aan in het dorpje Adhikaridanda. Het zijn 2 aparte huisjes eigenlijk. Een slaapt Shanti, de zus van Hary met haar kinderen boven slaap ik op een kamertje en op het andere kamertje slapen Jyoti en Hary met hun 2 zoontjes. Ik voel me wel een beetje schuldig, mijn kamer is even groot als die van Hajri en Djoty, ik slaap alleen, hun met z'n 4e. Ik had niet verwacht dat ik zo'n grote kamer zou krijgen. Er staat een groter bed in waar je met zn 2e in kunt slapen en nog een bed.

 

Ik met mirian  naar het andere huisje waar volgens mij opa en oma slapen, een soort woonkamer is en de keuken. We kregen lekkere thee en ben toen met mirian naar het basisschooltje gelopen. Deze was al uit dus de poort zat op slot. Toen terug naar huis en om half 7 kregen we avond eten. Rijst met Dal bhad (weet niet of ik dit goed schrijf, maar het is best wel lekker, soort dun sausje met kruiden ofzo) en gekruide aardappeltjes. Ook krijgen we buffelmelk, ik drink dit op het einde op,  de rest giet dit over de rijst.  mirian en ik kregen gelukkig al een klein portie, precies genoeg voor mij. Hierna ben ik in de 'woonkamer' gaan spelen met de kids toen mirian riep of ik zin had in een feestje, een jongen was 17 geworden.  Nou dikke trui aan, want het koelt hier flink af tussen  de bergen! Het hele dorp kwam naar het feestje. Wij zaten eerst bij het vuur, hierna voor het huis werd er muziek gemaakt en moest iedereen dansen. Van mijn gastmama moest ik ook..... Vooruit dan maar. Rond 21.00 gegaan, kregen we nog een rond plat brood mee en een gefrituurde ring iets soort droge harde olliebol die niet echt kekker was, allebei droog, en voor mij moeilijk weg te krijgen. Bijna thuis had ik het ook op. toen tanden gepoetst en naar bed. Ohja en naar de wc. Ik kan straks met de 4-daagse wildplassen als de beste!!!!! Ze hebben hier zo'n Franse wc's waar je boven moet gaan hangen. Alle Nepalezen kunnen ook uren gehurk, rustig, op hun platte voeten zitten. Als wij dit doen moeten we voorover hangen anders pleuren we naar achter toe op de grond, of in dit geval de wc.

De volgende dag, na een koude nacht! (ik had een slaapzak gekocht, dacht dat deze wel warm zou zijn, viel een beetje tegen!) om 8 uur opgestaan. De kinderen waren al om half 7 wakker. Beneden kregen we weer lekkere thee, ik hou ervan! En hierna het ontbijt, jaja weer rijst met Dhal bad en groene groenten, kwam er dinsdags achter dat dit verse bladspinazie bleek te zijn, het was te eten, maar niet mijn favoriet zo voor ontbijt. Rond 9.45 ben ik met Shanti naar de basisschool gegaan zij geeft hier les. Om 10uur is er een ochtendritueel. Elke klas vormt een rij, er word op een trommel geslagen, en bij elke slag maken de kinderen een beweging op hun plek. Aan het eind zeggen ze iets. Hierna met Shanti de school in, kkmen we bij het kantoor. Alle leraren gaan hier zitten en  wachten tot het 10.15 is, dan begint de les pas echt. Er zaten 3 leraren binnen en de directeur, die zichzelf voorstelde en hierna moest ik me voorstellen. Van de directeur kreeg ik een Tika, en een sjaaltje en ben hierna meegegaan naar zijn klas. De klas bestond normaal uit 6 leerljngen, vandaag waren er maar 4, ze hadden 2 tafeltjes en bankjes buiten op de gang gezet en kregen hier les. De lessen verlopen apart, er word op een bel geslagen, dit betekent dat de lessen af zijn, de leraar gaat weg en de klas blijft bij het lokaal, wachten op de volgende leraar. Die kinderen kunnen ook druk zijn dan! De lessen verliepen appart, sommige duurde maar kort, doordat de leraar later was. Om half 2 hadden we pauze, met alle leraren naar kantoor, kinderen alleen buiten op het schoolplein, kregen we allemaal 2 kleine ronde, droge broodjes en thee. Nou die broodjes moest je in de thee dopen, dan was het wel te eten. Hierna nog een les gehad en toen kwam Evelien. Het laatste uurtje hebben we op het schoolplein gespeeld met de kinderen. Om 16.00 is de school af. Toen ben ik met Evelien mee geweest naar haar gastgezin. Die man is koffieteeler, leraar en is een nieuw huis aan het bouwen. Hier kregen we een soort van koffie, droge rijdtsnippers en weer een stuk oliebolding. Hierna naar mijn gastgezin gegaan kregen we thee. S'avonds weer rijst gegeten en na de afwas rond half 8 8uur ging iedereen naar bed, nouja ik ook maar, was ik op mijn kamer roept Jyoti of ik bij hun kwam zitten omdat ik anders maar alleen was. Ben toen bij  hun op de kamer gaan zitten en heb meteen de kleurtjes, stiften en het spelletje gegeven. Heb de rest van de avond met de jongens het spelletje gespeeld. Ze vinden het helemaal leuk, 's ochtends waren ze het weer aan het spelen. Dit keer goed geslapen dankzij de deken! Dinsdag ben ik naar de middelbare school geweest waar Jyoti les geeft en de oudste dochter op school zit. Ook deze school begon om 10 uur met het ochtendritueel, alleen  korter en een jongen en een meisje moesten voor de groep een verhaal oplezen, hierna naar boven naar het kantoor en om 10.15 begonnen de lessen. Heb 2 lessen gevolgd van Jyoti, zij geeft wiskunde. er zaten 32 kinderen in de klas. Na de 2 lessen ben ik bij het kantoor op de gang in het zonnetje blijven zitten en heb mijn schriftje van de taalles geordend, alles stond een beetje door elkaar.  om 14.00 was de school uit. Met alle leraren naar een lokaal waar we thee kregen en ee  soort cake/brood iets, wat wel te eten was, maar dit moest je ook in de thee dopen.

 

Woensdag ben ik weer naar school gegaan en was er even wifi waardoor ik even contact had met thuis :). Na school kwam evelien even kletsen, ze was 2 daagjes naar een ander doopje geweest. Toen hebben we het plan gemaakt om donderdag even na school te gaan, de berg op naar boven te lopen, zodat ik de weg ook weet. En om vrijdag naar Sarangkot te lopen, dit is de berg van het paraglyden. En dan door te lopen naar Pokhara.  Goede training voor de 4daagse!

 

Donderdagmorgen gewoon naar school gegaan, bleek dat er al vroeg stroom was dus snel even op de  wifi. Toch wel fijn om iets te kunnen laten weten aan thuis en niet alleen in het weekend! Ook een klein beetje voor school gedaan. 's  middags met Jyoti naar boven, naar Naudanda, gelopen, de berg op waarvandaan de bus gaat en daar stof gekocht voor een Nepaleese jurk, dezelfde als Jyoti heeft. Ik had de avond daarvoor gezegd dat ik ook een Nepaleese jurk wilde, dus toen ik 'savonds op hun kamer met de jongens een spelletje aan het spelen was vroeg ze of ik die van haar wilde passen. Ik paste de jurj! Wel een beetje strak, maar we hebben bijna dezelfde maat, alleem ben ik wat langer. Ook de legging, dat is best een dikke, wel lekker voor de winter volgend jaar, paste. Dus wij naar het winkeltje met de stof en daar de stof gekocht,  hiernaast zaten jongens achter zo'n ouderwetse naaimachientjes, waar ze mn maten opgenomen hebben en  nu mijn jurk aan het maken zijn. Jyoti ging naar Pokhara omdat ze de volgende dag een examen had en zou voor mij een legging kopen. Evelien is ook naar boven gekomen en samen zijn we naar een schooltje in Serachaur gelopen. Ditwas een heel ander schooltje dan de 2 bij ons in het dorpje.

 

Vandaag ben ik met Evelien vanaf ons dorpje, Adhikaridanda, naar Sarangkot, de berg van de paraglyders, en door naar Pokhara gelopen. Van te voren wisten we niet duidelijk de weg, en ook niet hoelang we er over zouden doen. We zijn om half een 10 aangelopen naar boven, naar Naudanda, en vanuit hier naar Sarangkot gelopen. Het heeft vannacht geregend dus de zon was er niet, prima wandelweer,  alleen geen mooi ver uitzicht... Op Sarangkot hebben we geluncht. Toen was het eigenlijk alleen nog maar berg af over een keienpad/trap naar Pokhara. Hier hebben we 2uurtjes over gedaan. Toen ik de hoofstraat inliep begon het te miezeren en toen ik bij het hotel kwam  egon net te regenen. Nu is het alweer droog. Dadelijk uit eten met de ames, rozan, rene en mirian en morgen hebbem we eeen cultuurtocht iets, weet niet precies wat het is. Zondagmiddag ga ik terug naar het gastgezin of maandagmorgen samen met Evelien.

 

Bijzonderheden

- Iedereen eet hier met zn handen! Ik nog niet, maar wie weet komt dit nog.

- Tijdens het eten slurpt iedereen.

- Mannen krijgen eerst te eten, dan de kinderen en ik en hierna Jyoti, Shanti en de oudste dochter. Hierdoor is het eten niet altijd echt warm, en het koelt ook nog snel af doordat je buiten eet!

- Het is normaal hier om spuug op te gorgelen en uit te spugen!

- Scheten laten mag hier ook gewoon.

- Ze kennen hier geen wc papier, ik heb gelukkig wat uit de stad mee genome ,alleen kan niet te veel gebruiken want dan verstop ik het dunne riooltje.

- Tijdens het lopen kan een vrouw zomaar stoppen, op haar hurken gaan zitten en gaan plassen.

- Lessen en school verlopen heeeeeel  anders dan in Nederland!!!

- Als zeep voor de afwas gebruiken ze de as van het fornuis waar ze het eten op maken. As maakt blijkbaar heel goed schoon!

- Mijn familie noemde meteen sister! En spreken me voornamelijk hiermee aan of met mijn Nepalese naam Sun Mati.

 

Liefs en dikke kus,

Sigi