Daar zit je dan... in Nepal!!

Namaste mero saathi!!
Tapaailaai kasto chha? Malaai sanchai chha!

Hallo mijn vriend!
Hoe  gaat het met jou? Met mijgaat het goed!


Jaja de eerste woordjes kennen we al. Maar ik zal even bij het begin beginnen!

 
Na mijn vorige blog getypt te heben was ik nog even gaan douchen, het was half 3 geweest en we moesten om 15.00 gaan. Voor degene die papa kennen 15.00 is 15.00... Maarja ik was net om 15.00 aangekleed en moest m`n schoenen nog aan en kleine dingen pakken.En papa maar zeggen het is 3 uur geweest. Toen toch beetje met haast het huis uitgegaan en hup op naar Schiphol. Om 18.00 waren we op Schiphol en kon ik bijna meteen mijn backpack inthecken. Van die veel te volle tas was ik BIJNA af. Bij het inchecken deden ze moeilijk omdat ik geen visum had en geen bewijs had wanneer ik Nepal weer uit ga, alleen mijn terugvlucht vanaf Maleisië had ik. Na dik een mwartier bij de balie te hebbe gestaan en hun 'contact' hadden gehad met Nepal was het goed en hoefde ik niet ter plekke nog een ticket te kopen. Nog wat rond gehangen en om 20.30 toch maar afscheid genomen want ik moest om 21.10 bij de gate zijn,,  en ja je weet nooit waar je helemaal moet heenlopen!

De vluchten waren super chill! De eerste vlucht naar Abu Dhabi zat ik in de middelste rij van 4 stoelen aan de buitenkant en alleen de andere buitenkant zat iemand dus de middelste 2 stoelen waren vrij en konden we lekker op 2 stoelen zitten/liggen/slapen. Bij dit vliegtuig kreeg je avondeten, er werd rondgegaan met drinken, je had een eigrn tv schermpje waar je films,series kon kijken, spelletjes spelen of muziek luisteren. Ik ken alleen die kortr vluchtrn vsn Engeland,  Turkije en Bulgarije! Ik heb eerst lekker een filmpje gekeken en daarna lekker onder het dekentje in de 2 stoelen gaan liggen. De overstap in Abu Dhabi was kort en niet zo speciaal. Deze vlucht duurde 3/4 uur en heb ik bijna de hele tijd geslapen. Om 15.30 Nepaleese tijd kwam ik aan in Kathmandu. Bij jullie was het toen 10.45.

 

Samen met 3 andere meiden zij  we ons visum gaan regelen, onxe tassen pakken en naar buiten op zoek naar een meneer die ons op kwam halen. T stikte van de mannen buiten allemaal met naambordjes. Overigens waren wij de 2e vlucht ook bijna de enigste vrouwen, de rest op de vlucht waren allemaal mannen. Eva en Soscha zagen hun naam en stichting Maya op een bordje, wij erheen komen er 8 mannen bij die onzetassen pakte en naar de auto brachten we waren net bij de auto of al dir mannen vroegen meteen om fooi, niet rens vriendelijk en ze keken het zo uit je portomonnee. Een van de andere meiden heeft ze 2euro gegeven en daar moeste  ze het maar mee doen, maar dat was een beetje apart, want xij hoorde helemaal niet bij het busje, de man die  stichting Maya had geregeld was heel vriendelijk en vroeg nergens om. Hij heeft ons netjes naar het hotel gebracht  dat was me het ritje wel. Ze hebben hier niet echtverkeersregels geloof ik. Ze rijden aan de linkse kant en delen de weg zelf op in 1,2 of 3 rijbanen, komt er een tegenligger aan dan moeten ze weer naar 2 rijbanen en zichzelf er tussen proppen. En alle auto's toeteren egt nirt normaal. Het is dat op elke kruising en T-splitsing in kathmandu 2 of 3 politieagenten staa  om te zeggen wie mag doorrijden anders was het complete chaos! 3 jongens waren al de hele dag in kathmandu en samen met hun hebbe we gegeten. Om 23.00 naar bed want om 5.15 moesten we op om om 06.00 weer klaar te staan voor de bus naar Pokhara, onze stad. Wij stonden 6 uur klaar was er niet echt iets geregeld. Een  half uur later was er een taxi en hebben hier onze spullen ingegooid en zelf naar de busplek(stonden denk ik wel 20 bussen aan de kant van de weg) gelopen. De busreis was wel prima, slingerachtig door de bergen, wel een weg met gaten en stenen, maar prima reis. I

 

In de bus heb ik jullie boekje gelezen, met gelach, maar ook met een traantje! Iedereen die iets geschreven heeft dankjewel! Zo zal ik aan jullie denken!

 

In de middag kwamen we aan op de busplek van Pokhara. Hier stonden Rene en miriam ons op te wachten en zij  we naar ons hotel gegaan. Hier zitten we nu vanaf donderdag en zoals het er nu naar uitziet ga ik maandagmorgen naar mijn dorpje en gastgezin.

 

Vrijdag konden we uitslapen, we hadden afgpesproken om om 10.00 een broodje te halen en dan het meer over te gaan met een bootje, en de berg op te lopen naar een tempeltje met prachtig uitzicht op Pokhara, het was te bewolkt dus toen zijn we bij het water gaan ontbijten.  s'middags hebben we onze eerste taalles gehad van Prem. Hij heeft een eigen 'schooltje' eigenlijk een klein klaslokaal waar hij kinderen les geeft en zich vooral inzet om kinderen naar school te laten gaan. Het is echt een super lieve en leuke man!  hierna zijn we  met zn allen gaan eten en hebben we nog een drankje gedronken. In deze bar, waar live muziek werd gemaakt, stond ook de opening van de olympische winterspelen op. Toen Nepal kwam begon iedereen te juichen, direct hierna kwam Nederland en begonnen wij met juichen, we werden aangekeken en een tafel langs ons begon met ons te praten. We lieten ons schriftje zien van de taalles en dit vonden ze helemaal geweldig.

 

Vanochtend, ja het is nu ik dit schrijf hier al half 5 en bij jullie 11.45, hebben we onze 2e taalles gehad, vanmiddag heb ik geskyped met pap en mam. Straks gaan we weer uit eten, de laatste keer dit weekend met z'n allen want morgen na de taalles, die om half acht begint, gaan de meiden naar hun gastgezin. Morgenmiddag weetmik nog niet wat ik ga doen, misschien even de stad in. De jongens blijven ook tot maandag en gaan dan de bergen in een trekking uitzetten.

 

Bijzonderheden in Nepal:

- ze hebben geen verkeersregels en toeteren naar iedereen. Hier in Pokhara is het wel een stuk rustiger en het gegoeter minder!

- de mensen lopen hier met een dikke trui en dikke muts rond! 's ochtends is het een beetje fris als het geen helder weer is, 's middags is het lekker weer en kunnen we in ons t-shirt lopen. Maar vanaf 4 uur koelt het snel af en moet je wel een vestje hebben. Om 6uur / half 7 is het donker hier.

- Wat me ook al opgevallen is dat er een aanal mensen ergens mee bezig zijn, maar 1 iemand doet iets en de andere kijken allemaal toe. Bij de busreis konden we niet doorrijden omdat ze in een bocht mer de weg bezig waren,. Ze lieten eerst de ene kant en dan de andere kant door. Staan daar in die bocht 5 politiemensen te staan en te kijken, niks te doen dus!

- mensen staan al best vroeg op, toen wij om, uiteindelijk half 7, naar de bus liepen, waren er ook al veel mensen op straat.

- Nepal heeft haar eigen taal, Nepaali, van het echte schrift kun je niks maken, dit zijn een beetje chinese tekens. Prem heeft mijn naam geschreven, zal kijken of ik dit op de foto kan krijgen.

-STROOM!!! In Nepal word de stroom per regio aan en uit gezet. Meestal is er 's nachts wel stroom tot 7 uur en dan van 3 tot 5 weer ofzo. Best vervelend dus met al die apparaten van ons! En er is geen kicht dan. Ik wilde vrijdagavond na het eten douchen, maar toen was het donker en er was geen stroom....

 

 

Ik hoop dadelijk nog of morgen foto's erbij te kunnen zetten, maandag ga ik naar het dorpje waar waarschijnlijk geen internet is.

 

Veel liefs,

Sigi /

Sun mati (de naam die ik van Prem heb gekregen, en het betekent golden diamond lady)