Een tijd vol leuke avonturen!

Namastè lieve allemaal!

Vorige week maandag met Sander naar school geweest. Voor hem de eerste keer zien waar hij terecht is gekomen. Die dag was Monika jarig, vertelde Shanti, haar moeder, toen we thuis kwamen van school. Vanvond is er feest zij ze. Ik was best moe van het weekend dus had niet echt behoefte aan zo`n Nepalees feestje met muziek waarbij je de dansvloer opgetrokken word! Uiteindelijk na het eten naar de kamer van Jyoti een spelletje mens erger je niet aan het spelen met de jongens. (het spel hebben de meiden van het Merlet meegenomen, ik heb het nu wel weer genoeg gespeeld voor het komende jaar!) In eens werden we geroepen de verjaardag begint. Uh oke dacht ik... Ik naar beneden met de jongens, naar de huiskamer, staat hier een taart! Blijkt dit het feest te zijn! De kaarsjes worden aangestoken en dan zing je 1x happy birthday, gaat iedereen een voor een de jarige een tika geven en geld, dan krijg je een stukje taart van de jarige en moet jij de jarige hiervan een stukje geven. Als iedereen geweest is en de taart op is is het feest over. Dus na nog geen half uur zaten we weer boven op de kamer mens erger je niet te spelen. Die woensdag met Sander naar Serachaur, het dorpje aan de aan de andere kant van de berg, gelopen om de school daar te bekijken en afspraken te maken met de principal. Al eerder thuis dus even met het jongste broertje mens erger je niet gespeeld, hij mag van zijn neefjes meestal niet mee spelen dus dit vond hij heel leuk.

De jongens hebben in Lake Side, een deel van Pokhara waar wij in de weekenden zijn, een koffietentje gevonden dat eigenlijk alleen koffiebonen brand. En nu er een paar tafels heeft staan om ook koffie te drinken. Ze hebben gevraagd of ze een dag bij de koffieboer konden helpen. Is dit in Ahrikaridanda, ons dorp en bij het gastgezin van Sander. Toen ik donderdags uit het keukentje kwam, kwamen de jongens en Eva aangelopen. Gezellig nog meer bekenden. Een halve dag op school geweest en toen met de jongens en Eva terug gegaan naar Lake Side.

 
Zaterdag was het heerlijk weer! We hebben met z'n alle een bootje gehuurd en hebben de hele dag heerlijk op het water gedobberd! Werden wel steeds aangekeken en bootjes kwamen naar ons toe omdat wij in onze bikini's op het bootje zaten. Maarja, wij blijven toch de buitenlanders die ook in Lake Side korte broeken en hemdjes aanhebben. Heerlijk dagje was dit! Zondag lekker dagje niks gedaan. Eigenlijk zouden we maandag naar de 3e school gaan kijken, echter was Sander ziek dus dit uitgesteld. Uiteindelik jammer want de rest van de groep ging paraglyden maandag en ik heb gezegd dat ik niet kon ivm. De afspraak op de 3e school. Maarja, maandag ochtend op zoek naar de landingsplaats van de paraglyders om ze te zien landen. Waren al super ver gelopen, blijken ze helemaal achter het meer te landen. Dit was te ver en hiervoor waren we ook te laat. Hierna nog even bij de Busy Bee gezeten, Ruud, een van de jongens was jarig.

's Middags met Rosan terug gegaan naar mijn dorpje, Rosan wilde graag zien hoe ik leef en waar ik elke keer over praat, met haar deel ik de kamer in het hotel. Haar de basisschool laten zien en mijn huisje. Spelletjes gespeeld met de kids en tegen de avond begon het te regenen. Het hele weekend is het mooi weer geweest, trouwens ook het1e weekend sinds we hier zitten geen regen gehad! Na het eten op de kamer gekletst, komt Jyoti erbij want had haar om een extra deken gevraagd. Nog even met haar gepraat, over het stiefzusje dat woensdagmiddag ineens opgehaald werd door haar moeder. Jyoti  zegt dat ze zelf terug wilde, maar Jyoti en de opa en oma van het stiefzusje zijn het er niet mee eens. Ze heeft de afgelopen 5 jaar bij Harri en Jyoti gewoont. Jyoti heeft het er elke keer over, dat ze haar graag terug wil halen, maarja ze is niet de echte ouder van Bonita.

Opeens roept Rosan aaah een rat! Fijn Rosan ik heb nog geen een beest gezien, jij bent hier 1 nacht en ziet meteen een beest! Naja toch goed geslapen.

Dinsdag met Rosan naar de middelbare school geweest en weer een les wiskunde bij Jyoti mee gedaan, natuurlijk moesten wij de goede antwoorden op het bord zetten. De school was al om 12.45 af. Dit ivm de examens die de volgende dag begonnen. Tijdens de examens kunnen de kinderen best wel makkelijk met elkaar fluisteren en overleggen. Ook spiekbriefjes mee nemen en gebruiken is niet moeilijk. Eentje zat bijna de hele tijd omgekeerd! Moeten wij in NL niet proberen!!!

Na school met Rosan naar Naudanda gelopen zodat zij de bus terug kon pakken naar Pokhara, naar het weeshuis waar zij stage loopt.

Thuis was Jyoti soort van pannekoeken aan het maken, alleen met bloem en melk. Legt ze met haar hand in het pannetje, en al het overtollige deeg haalt ze er weer met de hand af en zo blijft er een normale dunne pannekoek over! Zegt ze, kun jij dit nu ook? Nou misschien als ik ook vuurvaste handen heb. Oma ook is ze aan het koken, hangt haar arm zowat in de vlammen die uit de kookplek komen! Ook kan ze hier zo een brandende stok uit halen om haar sigaret mee aan te steken. Ze vind het grappig om elke keer aan mij te vragen of ik ook wil, waarbij ik heftig mijn hoofd schud, NO zeg en that's bad! Waarop zij begint te lachen. Jaa de communicatie met Oma is heel grappig. Afgelopen week een paar keer 's ochtends in het keukentje thee gedronken en tijdens het koken erbij gezeten, gaat ze vanalles vertellen. En me proberen woordjes te leren.


Woensdag toen ik wakker werd en omhoog keek vanuit mijn bed zag ik een vriendelijk behaard dierenkopje, geen muis, ook geen rat, meer een soort fred achtig diertje. Wilde nog een stukje op een balk naar beneden komen om me te begroeten, hier had ik geen zin in, dus toen ik bewoog schrikte het weg terug naar buiten. Ja tussen de muur en het ijzeren golfdakje zit een opening waar ze dus doorheen kunnen. Fijn dacht ik... Zit ik na het eten te wachten op Jyoti om naar school te gaan rent het beestje tussen de houtstapel vandaan en weer terug. Toen Shanti naar buiten kwam, kwam er een muis uit de houtstapel vandaan, gevolgd door het beest, shanti schreeuwen, is bang van muizen, rennen de muis en het beest even om mijn plek waar ik zit het land in. Amaa, oma, vraagt om een stok, Shanti geeft deze en amaa knuppelt de muis even neer die zich in een boompje had verscholen. Ik wilde kijken en op dat moment zie ik de muis door de lucht vliegen. Het was best grappig om te zien1! Een bange shanti en amaa die de muis even neerknuppelt. Deze week ook elke dag geholpen met de afwas. Amaa, Shanti en Jyoti doen alles hier, hout halen bladeren halen, rijst, groenten, afwas, kleren wassen alles. De mannen en kinderen hoeven niks te doen. Woensdag naar de markt geweest zoals Jyoti dit noemde. Ze hadden altijd aardappels van eigen land, maar deze hebben de apen gejat dus ze moesten aardappels halen. Met Shanti, Jyoti  en nog een vrouw met de bus richting  Pokhara, naar een collega van Jyoti die een soort groententuin had thuis. Hier even 200 KILO aardappels gehaald! Hoe krijgen we dat ooit thuis??? Nou makkelijk eerst op een bus wachten die je mee wilt nemen, de eerste 2 wilde niet, stap je op Naudanda, boven aan de berg uit en moet je de 4 zakken van 50 kilo nog beneden bij huis krijgen.  3 grote en 1 halve zak gingen mee naar beneden met 3 vrouwen. Ik liep met mijn eastpack en de tas van Jyoti en voelde me een beetje stom tusse 3 vrouwen die even zakken van bijna 50 kilo op hun rug dragen met een band die naar het hoofd gaat. Al het gewicht draag je dus bijna alleen met je hoofd. Donderdag heb ik dit gedaan met een mand met bladeren. Nou ik moet er niet aan denken om die zak aardappels zo aan mn hoofd te hebben hangen!

 

Donderdag was Mison het middelste broertje jarig. Ook dit ging hetzelfde als bij Monika. Verjaardagen worden dus niet echt gevierd. Best saai. Aan de andere kant scheelt het een hoop geregel en gedoe!! Vrijdag naar Snow Vieuw, de 3e school voor de sportdag wezen kijken. Hierna doorgegaan naar Pokhara.

's avonds een drankje gedronken bij de busy bee waar een bandje speelt. Voor mijn cocktail betaalde ik 495 roepie, voor mijn eten had ik 520 roepie betaald. Alcohol is duurder dan het eten. Pas om 00.30 gaan slapen, wat heeeeel laat is voor ons aangezien we in de gezinnen al rond half 8 naar de kamer gaan en uiterlijk een keer rond 10 gaam slapen.
 

Ook moesten Rosan en ik vroeg op zatrrdag om te paraglyden!!! Wat was dit super super mooi om te doen!! In de lucht zweven en genieten van het mooie uitzicht van de bergen en de bergdorpjes en stad! 's middags zijn we naar een voetbalwedsrijd, finale, tussen Pokhara en een bergdorpje dat ergens achteraf licht. Rondom het veld stonden hoge hekken en er waren 2 kleine tribunes,  verder was er een grashelling rondom het voetbalveld waar je kon zitten. Uiteindelijk heeft Pokhara gewonnen met 1-0.

 
Zondag was er de feestdag Holi. Hier wordt het begin van de lente gevierd, het nieuwe jaar, en dat het goede het van het kwade heeft overwonnen. We hoopten met z'n allen dat het een beter feest werd dan Shiva ratri. Nou dat was het! We hadden toch nog een beetje onze eigen carnaval hier in Nepal Rosan en ik hadden  zaterdag nog een wit I ♥ love nepal shirt gekocht. Ook had ik mijn witte korte broekje aan. S' ochtends om 11uur al de straat op. Nou toen werden we al bekogelt met gekleurd poeder en water waar gekleurd poeder in opgelost is. De hele dag zo op straat rondgelopen. Tegen de middag aan was het druk!! Zo veel menssen hebben we nog nooit in Lake Side gezien!! Het was me het dagje wel. Aan het eind van de middag was het bandje van de Busy Bee buiten op straat aan het spelen, samen met nog meer andere bandjes. Op een gegeven moment had ik het wel gehad, de hele tijd door de stad lopen en kijken bij het bandje. Ik was al 3  dagen laat naar bed, slechte nacht en vroeg op.

Dus terug naar het hotel gegaan en een heerlijk warme douche genomen met m'n kleren aan. Behalve m'n shirt, die zit in een plastic tas en bljift hierin mee naar huis!

 

Vandaag nog even aan school werken en m'n tas inpakken want morgen gaan we met alle 5 demeiden stoer een trekking doen!! Eerst gaan we naar Poon Hill,  waar we ongeveer 3 dagen over doen. Als dit allemaal soepel verloopt gaan  we zoals het er nu uit ziet met 3 meiden verder naar Annapurna Base Camp. In totaal zullen we er 8 tot 10 dagen over doen. Dan blijven we 1 of 2 dagen in Lake Side en hierna ga ik met Soscha, Claudia en Eva, de meiden van de pabo, naar Chit Wan, een natuurgebied waar we hopelijk een paar dieren zullen spotten. Hier gaan we ongeveer 4 daagjes heen.

 

Bijzonderheden:

- eten tegelijk opdienen kennen ze hier niet echt! De een heeft zijn eten en de ander krjjgt het 10 min later. Of je hebt een voorgerecht nog niet op en dan staat je hoofdgerecht er al.

- De bussen blijven bommetje vol! Ik heb nog maar 1 keer een rustige bus gehad. De rest was bomvol waarbij ik net op het trappetje kon staan. Of helemaal achterin het gangpad word geduwd.

- Als je dan uit de bus moet, met 2 of 3 tassen, en sowiezo als je uit de bus moet, niemand gaat voor je aan de kant in het gangpad! Je moet je echt door de mensen heen wormen! Nee de veolia trein is er nog steeds niks bij!


Hopelijk kan ik wat foto's bij het verslag uploaden!
Bedankt voor jullie reactie's. Super leuk om deze te lezen!

 

Dikke kus!!!♡♥